Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

Χρόνια πολλά!!!!!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!! 


Το 2004, τη χρονιά που υπηρετούσα στο Ρέθυμνο, κυκλοφόρησε αυτή η έκθεση-ερμηνεία της χριστουγεννιάτικης ιστορίας, από μαθήτρια της Β Γυμνασίου.To σχολείο της βρισκόταν σε γνωστή ορεινή περιοχή του νησιού. 

Enjoy, rejoise ! 




Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

Με αγαπάς;




Στα πρώτα μαθήματα ερχόταν και με ρωτούσε συχνά:" Με αγαπάς;"
Αμέσως ακολουθούσε το: "Γιατί με αγαπάς;".
Εγώ τότε απαριθμούσα όλα τα προτερήματα και παίνευα την καλοσύνη της.
Στο επόμενο διάστημα, η σχέση μας είναι αλήθεια πως κλονίστηκε  αφού η Γκουέρνικα και η Κραυγή δεν ήταν τα κατάλληλα έργα για εκείνη και τρόμαξε.

Μετά μιλήσαμε και της εξήγησα πως αυτά τα έργα μιλάνε για τα συναισθήματα και τις ιδέες των ζωγράφων.  Απλά ζωγράφισαν τον φόβο τους και την ανησυχία τους. Συναισθήματα που έχει και η ίδια.
Κατάλαβε, αλλά μου ζήτησε να μην της ξαναδείξω τέτοια έργα.

Προχθές μου έκανε δώρο αυτήν την ζωγραφιά:
"Είναι όλοι οι άνθρωποι που με αγαπάνε και δεν θέλουν να πάθω κακό", μου είπε.
(Η μαμά, η δασκάλα των εικαστικών, Εκείνη και ο Μπαμπάς).

Βερολίνο

Παρακάτω θα βρείτε μερικές φωτογραφίες από το σχολείο στο Βερολίνο. Σύντομα θα σας μεταφέρω και τις εντυπώσεις μου.














Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012

Δεν ζωγραφίζω!

Ορίστε λοιπόν! Δεν ζωγραφίζω. Για να μάθεις! Είμαι θυμωμένη! Γι αυτό και θα πάρω έναν υπνάκο!



Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012

Μια αγκαλιά (Ο Κλεάνθης)



Είμαι η δασκάλα της ζωγραφικής του  Κλεάνθη* από την πρώτη Δημοτικού  Είναι από τα πιο έξυπνα  και με  ηγετικά χαρακτηριστικά,  παιδιά της τάξης αλλά και από τα  πιο δύσκολα. Θυμάμαι στο πρώτο  μάθημά μας, πόσο αποφασισμένος ήταν να φύγει από την αίθουσα. Γενικά  δεν τον κρατούσε ο τόπος και τις μέρες εκείνες δεν έβγαζε την τσάντα του ποτέ από τους ώμους. Πάντα ήθελε να  αποδράσει από το σχολείο. Αντιδρούσε, κρυβόταν στις τουαλέτες, πείσμωνε, καθόταν στο πάτωμα και στις γωνιές, έτρωγε στην  ώρα του μαθήματος, έκανε φασαρία. Γενικά οτιδήποτε απαγορευμένο. Όχι μόνο σε εμένα. Και σε άλλους δασκάλους.
Με το πέρασμα του καιρού γίναμε κάτι σαν φίλοι. Όχι με την ακριβή διάσταση του όρου, αφού πάντα προσπαθώ να διατηρώ τα όρια του δασκάλου, έτσι ώστε να μην  χαθεί η δυναμική της  επίδρασής μου πάνω στα παιδιά. Αλλά γενικά , υπάρχει ένας …συντονισμός αν μπορώ να πω, ανάμεσα σε εμένα και στον Κλεάνθη.
Το οικογενειακό ιστορικό του παιδιού; Τυπικό. Χωρισμένοι γονείς. Οικονομικά προβλήματα.
Τελευταία είναι κάπως αδυνατισμένος . Και  στενοχωρημένος. Το βλέπω στα μάτια του.
Προχθές στην μεσημεριανή ζώνη  καθόμουν στο παγκάκι . Έτσι όπως είχα το δεξί μου χέρι απλωμένο πάνω στην πλάτη, ήρθε και τρύπωσε εκεί. Ήταν μια φυσική κίνηση. Σα να μην το πολυσκέφτηκε. Απλά παρορμητικά το έκανε.
Πάντα οι δάσκαλοι, σε ότι αφορά τη σωματική επαφή έχουμε διλήμματα  Η αγκαλιά, το άγγιγμα, το χάδι, είναι πολιτισμικά στοιχεία τα όποια αλλάζουν από τον έναν άνθρωπο στον άλλον. Έτσι πάντα είμαστε τυπικοί στις συμπεριφορές μας αυτές για να μην οδηγήσουμε σε εσφαλμένα συμπεράσματα…. Στην συγκεκριμένη περίπτωση παρέβλεψα  την  γνωστή αμηχανία και τον άφησα  να κάτσει. Και σε λίγο τον αισθάνθηκα να έρχεται πιο κοντά. Και να αφήνει το βάρος του πάνω στα πλευρά μου και να γέρνει το κεφάλι στον ωμό μου. Τον αισθάνθηκα να ηρεμεί. Να αφήνεται.  Να αισθάνεται ασφάλεια. Και τότε θυμήθηκα εκείνο που κάνει η αδερφή μου στα παιδιά της:  του χάιδεψα τα μαλάκια και τους κροτάφους και τον παίνεψα.: «Ο Κλεάνθης… Το καλύτερο παιδί. Το αγαπημένο μου. Που με κάνει τόσο υπερήφανη που είμαι δασκάλα του». Μετά τον προέτρεψα να πάει να παίξει μπάλα αλλά αυτός έμεινε και άλλο εκεί να ακουμπάει στην αγκαλιά μου. Μόνος του , όταν το αποφάσισε , έφυγε. Με ήρεμα βήματα…
Ίσα που πρόλαβα να δω ένα μικρό χαμογελάκι…

Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2012

Παζάρι Χριστουγέννων.

Αυτές τις μέρες το σχολείο μας είναι μια κυψέλη δραστηριοτήτων.

Ταλαντούχοι γονείς , δάσκαλοι  παιδιά  πηγαινοέρχονται  δημιουργούν και προετοιμάζουν με πολλή αγάπη και ενθουσιασμό  όμορφα αντικείμενα και νόστιμα γλυκά για το Μπαζάρ των Χριστουγέννων.

Η πρώτη μέρα θα είναι την Δευτέρα, 17-12-2012.  Από τις 12.30μμ στο χώρο του σχολείου θα εκτίθενται τα έργα που φτιάξαμε αυτές τις μέρες. Θα μπορείτε να τα αγοράσετε σε πολύ χαμηλές τιμές.












Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

Κωνσταντίνα και Γιώργο

Κωνσταντίνα...




και Γιώργο...




...τα τελευταία 3 χρόνια ήσασταν δυο παιδιά που ξεχώρισαν από τα τόσα χαρίσματα, τις ικανότητές σας και από το καλλιτεχνικό και δημιουργικό σας ταμπεραμέντο. Αισθάνομαι πολύ τυχερή που σας γνώρισα.  Θα κάνετε πολύ όμορφα πράγματα στη ζωή σας. Είμαι σίγουρη γι` αυτό.Η καινούρια σας πόλη είναι το τέλειο σκηνικό για να φιλοξενήσει το ελεύθερο και δημιουργικό σας πνεύμα.

Να με θυμάστε, όπως θα κάνω και εγώ...


Η κυρία των εικαστικών




:-)


Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2012

Η Ιστορία των Χρωμάτων


Διδάσκουμε τα παιδιά ότι υπάρχουν τόσες λέξεις όσα και χρώματα και ότι υπάρχουν τόσες πολλές σκέψεις επειδή μέσα τους βρίσκεται ο κόσμος που γεννιούνται αυτές οι λέξεις..Και τα διδάσκουμε να μιλούν τη γλώσσα της αλήθειας, να μιλούν δηλαδή με την καρδιά τους.

Η Ιστορία των Χρωμάτων , Κομαντάντε Μάρκος.



Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012

Έντομα!

Βοήθεια! Έντομα και άλλα εξωγήινα πλάσματα στους τοίχους του σχολείου μας!!!!!!!!!