Είναι η δεύτερη χρονιά που διδάσκω εικαστικά στην Α-θμια εκπαίδευση. Κάθε στιγμή και μέρα που περνάει αισθάνομαι όλο και μεγαλύτερο ενθουσιασμό, χαρά, τιμή και βάρος που βρίσκομαι σε αυτόν τον ρόλο.
Κάθε μέρα ανακαλύπτω το πόσο όμορφα, δυνατά, έξυπνα, ευαίσθητα και ταλαντούχα είναι αυτά τα παιδιά που συναντώ κάθε εβδομάδα και πόσο μεγάλη ευθύνη έχω (έχουμε) για να τους δίνουμε συνεχώς τα ερεθίσματα και τις ευκαιρίες να εκφράζουν όλες αυτές τις ικανότητες και δυνατότητές τους.
Το δημοκρατικό σχολείο όπως το οραματίστηκε ο John Dewey (ένας από του πατέρες της σύγχρονης παιδαγωγικής) οφείλει να δίνει δυνατότητες στα παιδιά να χρησιμοποιούν και τις ΧΙΛΙΕΣ γλώσσες που διαθέτουν για να εκφράζονται (Loris Malaguzzi- σχολεία Reggio Emilia) και να επιδιώκει τον ανθρωπιστικό χαρακτήρα στις παιδαγωγικές δράσεις του.
Έτσι με αυτές τις σκέψεις στο νου, σκέφτηκα να φτιάξω με τα παιδιά, αυτό το μικρό βίντεο, το: Η ΧΩΡΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ.Δίνοντας ένα μικρό ερέθισμα, τα παιδιά απέδειξαν πως μόνο αμέτοχα δεν είναι, ακόμα και σε δύσκολα κοινωνικά και πολιτικά θέματα. Οι σκέψεις τους για αυτό που ζει η χώρα τους, είναι πότε τρυφερές, πότε καυστικές, πότε ενθαρρυντικές. Μας παρηγορούν, μαςενθαρρύνουν, μας στηρίζουν. Έχουν γνώμη, προτάσεις και Αγάπη μέσα τους. Ας τα ακούσουμε.
“Πώς να κρυφτείς από τα παιδιά, έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα”, λέει το τραγούδι, σωστά;
Πολλά θερμά ευχαριστώ στους μαθητές της Δ`Τάξης του 16ου Δημοτικού σχολείου που έβαλαν την ψυχή τους σε αυτό τοproject, στους γονείς που με εμπιστεύτηκαν, στον σύλλογο διδασκόντων για την βοήθειά τους και στον διευθυντή του σχολείου που αγκάλιασε την ιδέα.
Με εκτίμηση,
Η δασκάλα εικαστικής αγωγής του σχολείου
Ελένη Καραγιάννη
Η ΧΩΡΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ...
http://www.youtube.com/watch?v=aHkW2m8psFU&feature=colike
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου